آيت الله شريعت اصفهاني اديب و مفسر قرن چهاردهم هجري

آيت الله شريعت اصفهاني اديب و مفسر قرن چهاردهم هجري بدرود حيات گفت . او درزادگاهش اصفهان در محضر علماي اين شهربه تحصيل علوم مختلف پرداخت . شريعت اصفهاني حكيمي متكلم ، فقيهي اصولي و اديبي رجالي بود و دراكثر علوم عقلي و نقلي به ويژه در علم رجال و حديث سرآمد هم عصران خود بشمار مي فت . وي همچنين پس از فراگيري اصول در سال 1296 هجري عازم عراق گرديد و بعد از مدتي تدريس در زمره مراجع تقليد شيعيان جهان قرارگرفت . از آثار شريعت اصفهاني كتابهاي افاضةالقدير في حلِّ العَصيرْ؛ حاشيه فصول ؛ قاعده صدور؛ و قاعده ضرر را مي توان نام برد .

درگذشت آيت الله العظمي هاشم آملي

وى در سال 1322 قمرى در روستاى ((بردمه لاريجان)) از توابع آمل ديده به جهان گشود. پس از آموختن قرآن و گذراندن تحصيلات ابتدايى, علاقه سرشار او به علوم دينى, وى را به آمل و از آنجا به تهران كشاند. پس از مدتى به قم عزيمت نمود و از محضر اساتيدى چون آيه الله حائرى, حجت كوه كمرى و شاهآبادى استفاده شايانى برد و پس از اخذ اجازه اجتهاد, به نجف اشرف مشرف شد و در دروس فقه و اصول ميرزاى نائينى, سيد ابوالحسن اصفهانى و آقاضياى عراقى كسب فيض نمود و در امور سياسى و مبارزه عليه رژيم ستمشاهى بسيار فعال بود و نقش خوبى در حمايت از امام راحل (ره) و انقلاب اسلامى داشته است. آثارى چون ((بدايع الافكار)) وتقريرات دروس آيه الله حائرى از وى به جاى مانده است. مرقد مطهرش در حرم حضرت معصومه (عليها السلام) قرار دارد.

مرگ زياد بن ابيه عامل معاويه بن ابى سفيان در بصره

گرچه وى در زمان حكومت امام على (ع) از عاملان و استانداران آن حضرت در نواحى جنوبى ايران به شمار مىآمد وليكن پس از صلح امام حسن (ع), به معاويه بن ابى سفيان پيوست و معاويه, وى را برادر خود خواند و از آن پس وى را زياد بن ابى سفيان مى گفتند. زياد از جانب معاويه, حكومت بصره را به دست آورد. او در اين زمان به اعدا عدو اهل بيت: تبديل گشت و بيش از 13/000 نفر از شيعيان و محبان امام على (ع) را در عراق به شهادت رساند.

         بنيانگذار مهديه تهران

         برنامه های ندبه و کمیل